در ضابطه گذاری های شهری، تدوین قوانین و مقررات شهرسازی باید دقت شود که :

1.منافع یک عده ای فدای منافع عده ای دیگر نشود.

2.رانتها و امتیازهایی برای برخی از گروهها ایجاد نشود .

3.شمولیت آنها برهمه افراد تحقق پیدا كرده و جامع و فراگیر باشد.

4.نابرابری های مکانی و فضایی ایجاد نشود. تا بعد از یک مدتی ببینیم که شهری دو قطبی ايجاد شده است

5.آسیب های فرهنگی را به حداقل برساند

6.بقدری واقع بین بوده که نسلهای بعد از ما با آن ضوابط و مقررات دچار مشکل نشوند