ایده های نوآور و خلاق اساس کسب و کار شرکتهای موفق هستند، و تنها وجود ایده ارزش اقتصادی بسیار کمی داشته و شرکتها باید قادر باشند ایده ها را به محصولات و خدمات نوآورانه تبدیل و از آن سود بدست آورند. و برای این منظور ( تبدیل ایده های نوآورانه و اختراعات به محصولات رقابتی) مالکیت فکری (Intellectual Property  و به طور خاص گواهینامه های اختراع) حیاتی می باشد، چرا که باعث افزایش قابل توجه حاشیه های سود شرکت های خواهد شد. مالكيت فكري نیز به عنوان يكي از زيرساختهاي توسعه فناوري، بيش از يك قرن است كه در دنيا مورد توجه ويژه قرار گرفته است و در اين راستا نيز بيش از 25 نوع كنوانسيون و معاهده بين المللي وجود دارد كه همگي حاكي از اهميت اين مقوله به عنوان زيرساخت توسعه فناوري مطرح مي شود.

شرکتها می توانند با استفاده از اعطای گواهینامه های اختراعات و فروش آنها از طریق قراردادهای لیسانس (حق امتیاز) به شرکتهای دیگر که توانایی و ظرفیت لازم برای تجاری سازی آنها را دارند ، سود ببرند. چنین کاری علاوه بر اینکه موجب کاهش هزینه های جاری شرکتها می شود ، می تواند بدون سرمایه گذاری هنگفت برای تجاری سازی ، موجب کسب درآمد شود.

از ضرورتهای توجه شرکتها به مالکیت فکری می توان به موارد زیر اشاره نمود :

الف)حقوق انحصاری در دوره های 15 الی 20 ساله

ب)تحکیم جایگاه شرکت در بازار بعنوان تنها بازیگر برتر

ج)بازگشت سرمایه گذاری با استفاده از چتر حقوق انحصاری

د)فروش لیسانس یا اختراع در صورتی که توان یا تمایل به بهره برداری وجود نداشته باشد

ه)افزایش قدرت چانه زنی در فرایند مذاکراتی که نیاز به تبادل لیسانس وجود دارد

و)تصویر مثبت از شرکت مبنی بر بالا بودن سطح توانمندی و ظرفیت تخصصی و فناورانه جهت جذب سرمایه گذاری و تامین مالی

 

مضرات عدم توجه به مالکیت فکری توسط شرکتها:

الف)هر شخصی می تواند اختراع شرکت را ثبت یا از آن بهره برداری نماید

ب)تولید مشابه محصول توسط رقبای شرکت و ارائه محصول به بازار با کامل تر کردن یا ارزان نمودن قیمت

ج)مشکل بودن انتقال فناوری یا فروش لیسانس

گفتنی است که مالکیت فکری به دو حوزه مالكيت ادبي و هنري( از قبیل حق کپی رایت ، حقوق پديد آورندگان آثار هنري و ادبي ، حقوق اجراكنندگان و توليدكنندگان آثار صوتي و سازمان هاي پخش راديويي و تلويزيوني و نيز ناشران آثار ادبي) و مالکیت صنعتی (از جمله اختراع، علائم تجاري، اسرار تجاري ، طرحهای صنعتی)تقسیم شده و شرکتها باید بخوبی حوزه مورد نیاز خود را تشخیص دهند

 

در پایان به این نکته اشاره می نمایم که :

داراييهاي فكري، ارزشمندترين دارايي شركتها در هزاره جديد محسوب مي شوند