بنظر مي رسد كه گفتمان «پیشرفت» پیروز انتخابات ریاستجمهوری آینده است
با جامعهشناسی فضای سیاسی انتخاباتهای ایران در سه دههی گذشته در مییابیم که پس از پایان دور دوم ریاست جمهوری رؤسای جمهور وقت، همواره با پدیدهای تحت عنوان «تغییر گفتمان غالب» روبهرو هستیم. لذا گفتمان «سازندگی و توسعهیاقتصادی» در برابر گفتمان «مقاومت و سادهزیستی» اول انقلاب شکل گرفت، گفتمان «توسعهی سیاسی و آزادی» در برابر گفتمان «توسعهی اقتصادی» سازمان یافت، گفتمان «آزادی» نیز در نهایت گفتمان «عدالت» را شکل داد؛ بنابراین در هر دوره،گفتمانهایی پیروز شدند که رقیب گفتمان حاکم بودند.
مقام معظم رهبری 14 خرداد امسال (1391)در مراسم سالگرد رحلت امام خمینی(رحمتاللهعلیه) در بیانات خود (به علت ضعف ناشی از گروههای سیاسی در مطرح کردن یک گفتمان جدید) شخصاً طرح اولیهی یک گفتمان نو را کلید زدند. رهبر انقلاب در این سخنرانی بیش از 30 بار واژهی «پیشرفت» را به کار بستند.
ایشان در بخشی از بیانات خود میفرمایند:
اگر بخواهیم دچار رکود نشویم، دچار ذلت نشویم، دچار عقبگرد نشویم، دچار همان وضعیت دوزخىِ قبل از انقلاب نشویم، باید حرکتمان متوقف نشود. اینجاست که با یک مفهومى به نام «پیشرفت» روبهرو میشویم. باید دائم پیشرفت کنیم. این عزت ملى، این استحکام درونى، این ساخت مستحکم، بایستى دائم در حال جلو رفتن باشد و ما را به پیشرفت برساند. این دهه به «دههى پیشرفت و عدالت» نامگذارى شده است. عدالت هم در دل پیشرفت است.
در این خصوص میتوان دلایل زير را براي گفتمان پيشرفت برشمرد:
اول اینکه یکی از بزرگترین چالشهای حال حاضر نظام وجود برخی ضعفها در حوزهی اقتصادی است. افکار عمومی نیز در حال حاضر بیشتر از هر چیز بر مقولههای اقتصادی متمرکز است. افزون بر آن شعارهای شاخص امروز نیز به همین سمت معطوف است، شعارهایی از جمله اصلاحالگوی مصرف، جهاد اقتصادی، حمایت از کار و سرمایهی ایرانی و ... از این رو در حوزههای اقتصادی بیشتر احساس ضعف و نیاز به پیشرفت احساس میشود و گفتمان پیشرفت میتواند در صدد رفع این نقیصه گام بردارد.
دوم اینکه گفتمان باید قدرت بسیجکنندگی داشته باشد، این مؤلفه
یکی از مهمترین عوامل شاخص شدن یک گفتمان است. و گفتمان پیشرفت هم اینک قدرت بسیجکنندگی
را داراست.
لذا گفتمان پیشرفت این استعداد را دارد که گفتمانهای عدالت، آزادی، سازندگی و هر آنچه تا کنون مطرح شده است را در درون خود بازسازی کند، این نقطهی قوت چنین گفتمانی است؛ از این رو یقیناً دیرتر از دیگر گفتمانها منقرض خواهد شد.
در پايان بنظر مي رسد افرادي مانند قاليباف ، ولايتي، جليلي با اين گفتمان وارد ميدان انتخابات شوند