بيش از دو سالي است  ( تقريبا از اواخر سال 1388) كه مسئول دفتر مالكيت فكري استان يزد هستم. و بسيار مشاهده كرده ام كه معمولا يكي از مشكلات مخترعين ( مخصوصا جواناني كه براي اولين بار اختراعي را به ثبت مي رسانند )، ارزشگزاري بر روي اختراع آنها است لذا در ادامه سعي كرده ام چند روش را براي ارزشگزاري اختراع پيشنهاد دهم :

براي ارزش گزاري اختراعات عواملی همانند ادعاهاي اختراع (claims) ، وجود جايگزينهاي نزديك، درآمد ، هزينه، بازار و ... وجود دارند که شمارش آنها دشوار است ولي چند روش ارزشگزاری متداول زیر پيشنهاد می گردد :

1-      روش هزینه ای : دراين روش ارزش اختراع ثبت شده را از طریق محاسبه هزینه تهیه دارائی مشابه در داخل یا خارج از شرکت تعیین می کند.

2-      روش درآمدی:  روش ارزشیابی اختراع که بیشتر از سایر روش ها استفاده می شود بر جریان درآمد مورد انتظار متمرکز است که مالک اختراع در طول مدت بهره برداري، اعتبار دریافت خواهد کرد.

3-      روش بازاری: براساس معاملات انجام شده در بازار که قابل مقایسه با اختراع هستند.

 

روش های مبتنی بر گزینه ها:  ضمنا برای اینکه یک شرکت اختراعی را ارزشیابی کند تا تشخیص دهد اختراع مزبور مفيد يا لازم براي او مي باشد دلايل بسيار متفاوتي از قبيل تفویض اجازه بهره برداری، ادغام شرکتها، انتقال مالکیت یا خرید دارائیهای فكري یا تامین منابع مالی را بايد مد نظر قرار دهد.

 در پايان ياد آور مي شوم كه برای ارزشیابی اختراع روشي یکسان که برای تمام موارد مناسب باشد وجود ندارد